Co warto wiedzieć o uprawie ziemniaków

Ziemniak jadalny to jedna z najpopularniejszych roślin w naszym kraju. Jak powinna wyglądać jego uprawa? Poniżej prezentujemy najważniejsze zalecenia agrotechniczne na temat stanowiska, przygotowania gleby oraz technologii sadzenia ziemniaków.

Najlepsze przedplony dla uprawy ziemniaków to rośliny strączkowe i motylkowate z trawami, zboża wysiewane w mieszance z roślinami strączkowymi oraz zboża, po zbiorze których stosuje się międzyplony.

Wysokie wymagania fitosanitarne ziemniaka wyznaczają dopuszczalny jego udział w strukturze zasiewów. Wynika to z ryzyka występowania różnego rodzaju chorób pochodzenia grzybowego oraz bakteryjnego, które nasilają się na skutek regularnego następowania po sobie. Spadku plony wynikać mogą także z jednostronnego wyczerpania składników pokarmowych z gleby oraz nagromadzenia toksycznych związków wydzielanych przez roślinę.

Wiosenne zabiegi uprawowe ziemniaka należy rozpocząć możliwe jak najwcześniej. Zalecana wówczas brona lub włókna przyspiesza ogrzanie gleby, przerywa parowanie i pobudza nasiona chwastów do kiełkowania. Wykonywane na wiosnę zabiegi uprawowe powinny zagwarantować zabezpieczenie oraz ograniczenie strat wody pochodzącej z zimowych zapasów, przyspieszenie ogrzewanie gleby do wczesnego sadzenia, wymieszanie z glebą nawozów azotowych, uszkodzenie kiełkujących chwastów i przygotowanie jednorodnej, spulchnionej warstwy roli w celu stworzenia warstwy nośnej dla pracy sadzarek.

Ziemniak najlepiej plonuje dla glebach posiadających optymalnej właściwości fizyczne, z ciężarem objętościowym na poziomie 1,1 — 1,4 g/cm3 (określany jest on również mianem pulchnego).

By możliwe stało się uzyskanie ziemniaka o możliwie jak najwyższych parametrach jakościowych, niezbędne jest zastosowanie szeregu nowoczesnych rozwiązań technologicznych umożliwiających odkamienienie gleby. Przeprowadza się je w szczególności na glebach zakamienionych. Wynika to z tego, iż kamienie przyczyniają się do wzrostu uszkodzeń mechanicznych bulw oraz ciemnej plamistości pouderzeniowej. Tradycyjne przygotowanie pola w sezonie wiosennym jest zastępowane wówczas przez pracę maszyny odkamieniającej przeseiwającej oraz spulchniającej glebę na głębokość na poziomie 35 centymetrów.

Pola służące do uprawy ziemniaków wymagają odpowiedniego nawożenia. Wynika to z wysokich potrzeb pokarmowych tej rośliny. W przypadku systemu integrowanej ochrony roślin, nawożenie plantacji ziemniaka musi zostać dopasowane do żyzności gleby i wymagań pokarmowych ziemniaka. Bazować powinno ono na wykorzystaniu nawozów organicznych z dodatkiem mineralnych. Podstawę do nawożenia glebowego stanowi przeprowadzanie co okres 4 lat stanu zasobności gleb w składniki pokarmowe. Kluczowymi makroelementami w przypadku ziemniaka są: fosfor, potas, magnez oraz azot.

By móc uzyskać stabilne, wysokie plony ziemniaka w produkcji zintegrowanej, niezbędne jest zastosowanie sadzeniaków mających wysoką wartość nasienną.